|
درباره وبلاگ به نام خالق دوست که هرچه دارم از اوست! به وبلاگ خودتون خوش آمدید. نويسندگان
|
محفـــــــــــل انـــــــــــــس
از انســــان هـــای احســـاساتــی بـیشتـــر بـتـــرسیـــد ؛
آن ها قـــادرند ناگهـــانی ،
دیگــــر گــریــــه نکـننــد
دوسـتــــ نــداشتـــه بــاشـنـــد
و قـیـــدِ همــه چـیــز را بــزننــد
حتـــی زنــدگــــی. چهار شنبه 2 اسفند 1391برچسب:, :: 14:57 :: نويسنده : لیال
بی تو طوفان زده دشت جنونم
صید افتاده به خونم
تو چه سان میگذری غافل از اندوه درونم؟
بی من از کوچه گذر کردی و رفتی
بی من از شهر سفر کردی و رفتی
قطره ای اشک درخشید به چشمان سیاهم
تا خم کوچه به دنبال تو لغزید نگاهم
تو ندیدی...
نگهت هیچ نیفتاد به راهی که گذشتی
چون در خانه ببستم
دگر از پا نشستم
گوئیا زلزله آمد
گوئیا خانه فرو ریخت سر من
بی تو در شهر غریبم
بی تو کس نشنود از این دل بشکسته صدایی
برنخیزد دگر از مرغک پر بسته نوائی
تو همه بود و نبودی
تو همه شعر و سرودی
چه گریزی ز برمن که ز کوی ات نگریزم
گر بمیرم ز غم دل
بی تو هرگز نستیزم
من و یک لحظه جدایی؟
نتوانم نتوانم
بی تو من زنده نمانم
|
|||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: